Kind naar het kinderdagverblijf en altijd ziek. Althans, zo voelt dat. Je levert een deel van je salaris in, krijgt opvang voor je kleine én krijgt maandelijks wel een nieuw virus cadeau. Voor mij zijn dit de meest pittige periodes. Een ziek kind en werken. En misschien nog wel zwaarder vind ik de periodes waarin we thuis allemaal tegelijk of achter elkaar ziek zijn. Net wanneer je een lekker ritme hebt thuis en op het werk, gooien dit soort periodes alles overhoop.
Elkaar aansteken
Meestal begint het met de kleine die naar de kinderopvang is geweest en ziek wordt en daarna mijn man of ik. Of met grotere pech: wij beiden. En met nog meer pech, zijn we allemaal tegelijk ziek. Voor je betaald werk kun je je ziek melden, maar je werk als ouder gaat gewoon door. Ook als je megaberoerd voelt. Het liefst lig ik, zolang ik goed ziek ben, de hele dag op bed te slapen. En wordt er eten en drinken gebracht tot ik me weer beter voel. Maar wanneer we tegelijk ziek zijn, kan ik dat wel vergeten. En dan duurt het herstel voor mijn gevoel juist nog langer. De vermoeidheid raakt me dan tot in mijn botten en energie voor de zorgtaken moet ik echt uit mijn tenen halen. Maar als moeder lukt het je, omdat je kind je nodig heeft en het liefst bij je wilt zijn. Zodra we weer hersteld zijn, verbaas ik mezelf van mijn eigen krachten. Voel ik me trots dat we het weer eens hebben overleefd.
Schuldgevoel
Maar eerlijk is eerlijk, ook in deze periodes ervaar ik veel schuldgevoelens. Schuldgevoel tegenover mijn kind. Heb ik wel genoeg gedaan om hem gezond te houden? Heb ik goed genoeg op zijn eten en drinken gelet? Had ik hem niet meer fruit en groente kunnen laten eten? Heeft hij genoeg vitamines binnen gehad? Omdat wij willen werken, gaat hij naar de opvang. Misschien als hij niet naar de opvang zou gaan zou hij minder vaak ziek zijn. Maar ook schuldgevoel tegenover mijn werk. Zeker wanneer ik binnen een korte periode weer ziek ben of vrij moet nemen om voor de kleine te zorgen. Dat ik weer afspraken moet afzeggen, mensen moet laten wachten. En vaak heb ik ook frustraties, puur voor mezelf. Als ik van alles gepland heb staan, zowel op persoonlijk als zakelijk gebied en alles vertraagd.
Ook dit is een fase
Dit wil je vast niet horen, maar ook dit is een fase waar je (of jullie) doorheen moet. Een geruststelling: kinderen die voor hun 2,5de jaar naar de opvang gaan, bouwen hierdoor wel een goed afweersysteem op. Hierdoor zijn ze in tegenstelling tot andere kinderen die thuisbleven minder vaak ziek, wanneer ze eenmaal naar de basisschool gaan.
(bron: Volkskrant)
Werk en een ziek kind: 4 Tips
Na een aantal van deze periodes te hebben meegemaakt, kan ik je wel een aantal tips meegeven om ze zo goed mogelijk door te komen.
1. Geef je eraan toe
Je druk maken om van alles, of het nu om je werk is of je gezin, werkt je eigenlijk alleen tegen. Just go with the flow. Een geruststelling: je bent echt niet de enige die ermee te maken krijgt. Er bestaan daarom niet voor niets regelingen voor op het werk.
2. Durf om hulp te vragen
Durf hulp te vragen, bijvoorbeeld voor boodschappen, huishouden of koken. Zeker als jullie allemaal tegelijk ziek zijn thuis. Is je partner of co-ouder niet ziek? Herverdeel dan tijdelijk opnieuw de taken, óók de onzichtbare (hello, mental load).
3. Laat het werk en huishouden los
Rust is belangrijk voor herstel. Focus je eerst op het beter worden. Dan maar even een rommelig huis en een opgestapelde was. Indien het kan, probeer het werk in huis en voor je betaald werk te laten overnemen. En te delegeren zodra je hersteld bent, zo hoef je hopelijk niet teveel in te halen.
4. Zorg goed voor jezelf
Eet en drink zo gezond mogelijk, let op je fruit en groente-inname zodat je voldoende vitamines en mineralen binnenkrijgt. Hetzelfde geldt natuurlijk voor je kids, maar door goed voor jezelf te zorgen kun je ook goed voor anderen zorgen. Hoe cliché dat ook klinkt, het is echt waar.
Reacties gesloten.