In onze moderne samenleving vergelijken we het gezinsleven vaak met een bedrijf, een besloten vennootschap (bv). Dit is logisch, want de ouders zijn als de eigenaren. Ze nemen beslissingen voor het gezin en hebben een soort van beperkte aansprakelijkheid die maar 18 jaar duurt. Het gezinsleven zit vol met planningen en dagschema’s, en we leven volgens duidelijke regels en afspraken. Het doel is om gelukkige kinderen groot te brengen. Er is altijd haast en drukte; elke nieuwe fase, zoals de geboorte van een tweede kind of een nieuwe baan, zorgt voor een volledige reorganisatie van het gezin. Als managementteam moet je ervoor zorgen dat alles soepel verloopt.
Het gezin als bv
Ik heb mijn twijfels over hoe de agenda van dit zogenoemde ‘bv-gezin’ wordt ingevuld. De agenda’s zijn altijd bomvol en voornamelijk gevuld met activiteiten voor de kinderen, de werknemers van het gezin. Hierdoor wordt er weinig stilgestaan bij de veranderende wensen en behoeften van de ouders. Het leven lijkt geregisseerd. De Britse psycholoog T. Crabbe merkt op: ”Natuurlijk heb je het druk, want druk zijn is tegenwoordig gemakkelijker dan keuzes maken.” Kijk maar eens in de gezinsagenda. Staat daar ergens: ‘Morgenavond: van 20.00-21.00 uur – tijd voor elkaar’? Waarschijnlijk niet, want we hebben het te druk.
En dat is precies waar het misgaat. Door het gezin te zien als een bv, worden het gezins- en liefdesleven met elkaar vermengd. Hoe meer ouders veranderen in een managementteam, hoe meer liefde en seksualiteit verdwijnen. In plaats van elkaar te zien als geliefden, zien we elkaar als collega’s. De omgang met je partner wordt zakelijk en neutraal, terwijl een relatie juist draait om speelsheid, jezelf minder serieus nemen en avontuur. Bovendien zijn we in ons werk geneigd om te presteren en onszelf beter te vinden dan de ander. Dit terwijl een relatie draait om ontdekken en gelijkwaardigheid. Waar het op de werkvloer vaak gaat om gelijk hebben, draait een relatie om geluk.
Het gevaar van de bv-gedachte
Ik begrijp waarom we het gezinsleven vergelijken met het runnen van een bedrijf. Een gezin draaiende houden is hard werken en een strakke planning is noodzakelijk om alles goed te laten verlopen. Ik ben ervan overtuigd dat we hier beter op voorbereid moeten worden. Want als je bedenkt dat we voor een bevalling, die maximaal 48 uur duurt, een volledig doordacht plan opstellen, maar voor de 18 jaar daarna niet, dan is dat toch vreemd.
Het echte gevaar van de bv-gedachte is dat je denkt een sterk team te zijn, een goed geoliede machine, maar ondertussen het echte contact met elkaar verliest. Een andere benaming weet ik zo snel niet, gebruik je eigen fantasie. Maak er in ieder geval iets liefdevols van. Zie het gezin alsjeblieft niet als een BV. Voor je het weet, run je een eenmanszaak in plaats van een gezin.
Veronne gelooft dat de kunst van liefhebben een vaardigheid is die iedereen kan leren en ontwikkelen. Dit vormt de kern van haar missie. In een wereld waarin zoveel te leren valt, is het verrassend dat liefde vaak over het hoofd wordt gezien, terwijl het zoveel van ons dagelijks geluk bepaalt. Als relatietherapeut en co-founder van Bureau Liefhebbers streeft zij ernaar om (preventief) investeren in je relatie als de nieuwe norm te stellen.
Reacties gesloten.