In 2020 werd Jade voor het eerst mama van dochter Cato. Ze werkt als Obstetrie Verpleegkundige in het Amphia ziekenhuis en nee, ze draagt geen crocs, om het stereotypen denken maar weer eens aan te stippen.
Voordat ze moeder werd, paste ze regelmatig op kindjes van vrienden. Oftewel, ervaring met kinderen heeft Jade wel. Hoe is haar ervaring nu met de combinatie werk, onregelmatige werktijden & gezin? Lees het in deze blog.
Een vraag die vaker gesteld wordt, hoe is het om onregelmatig te werken en een gezin te hebben? Vraagt dat extra planningskills of pakt de partner automatisch meer zorgtaken over? En hoe werkt dat met opvang buitenshuis, welke opties zijn er daarvoor? Vragen die we Jade stelden en van haar horen hoe het is om zowel op het werk als thuis constant baby’s om haar heen te hebben.
Voordat we ingaan op jouw ervaring van de combinatie werk en gezin, wat doet een Obstetrie Verpleegkundige precies?
Jade: ‘in de breedste zin van het woord ben ik er voor de zwangere, de bevallende en de bevallen vrouw. Natuurlijk zijn wij er als Obstetrie Verpleegkundige ook voor het kind en de partner. Maar onze focus ligt bij de vrouw. Ik zie deze vrouwen wanneer ze zwanger en ziek zijn of als er een acute situatie is. In een stabiele situatie liggen de zwangere vrouwen op de gezinssuites.’
“Dat ik de geboorte van een baby keer op keer mag meemaken, vind ik heel speciaal.”
Jade: ‘ik vind mijn werk uitdagend. We hebben te maken met acute situaties waarin je snel moet handelen. Dat vind ik in mijn vak leuk om te doen. Gewoon ervoor gaan. Je weet nooit vooraf hoe je dienst loopt of wat er gaat gebeuren. Eigenlijk weet je dat tijdens een dienst ook niet. De rust kan ineens omslaan want er kunnen zo ineens vijf zwangere vrouwen tegelijk binnen komen.’
Wat vind je het allermooiste aan je werk?
Jade: ‘het is het meest mooie moment van mensen waar je bij aanwezig mag zijn. De werkzaamheden zijn routine werk maar het moment van geboorte is nooit routine. Dat ik de geboorte van een baby keer op keer mag meemaken vind ik heel speciaal.’
“Ik was aan het werk op mijn eigen bevalling.”
Sinds augustus 2020 ben je voor het eerst moeder geworden. Hoe verliep jouw bevalling?
Jade: ‘tijdens mijn bevalling stond ik volledig aan. Ik was vooral bezig met de theorie en de praktijk. Ik was eigenlijk gewoon aan het werk op mijn eigen bevalling. Ik hield het CTG in de gaten, ik reageerde op de gesprekken die er plaatsvonden tussen de collega’s. Ik weet, als ze dit vragen dan bedoelen ze dat. Tegen het einde van de bevalling, zo rond de 8 of 9 cm ontsluiting, vragen we altijd aan de papa’s of ze de kleertjes klaar willen leggen. Dat is een mentaal dingetje waarbij we ze voorbereiden op de komst van de baby. Toen dit tegen mijn vriend Tristan werd gezegd, was het enige wat ik dacht: hè we zijn toch nog niet zover? Ik kan niet zeggen dat ik een droombevalling had. Mijn placenta kwam niet en ik had een fluxus van bijna 2 liter. Juist door alle kennis die ik heb, ken ik de gevolgen en bijbehorende herstelperiode. Daar bereidde ik me anders op voor dan wanneer ik in onwetendheid had gezeten, denk ik.
En toen werd je dochter Cato geboren, bij een geboren moeder. Ervaar je dat ook zo?
Jade: ‘tijdens mijn kraamweek heb ik gezegd, ik weet alles maar ik weet helemaal niks. Hoe kunnen mensen nog een wens hebben voor een tweede of derde kindje, vroeg ik me af. Het hormonale in die eerste week maakte me van slag en daar was ik niet op voorbereid. Ik zag bij vriendinnen hoe gezellig en hoe mooi het kon zijn. Daar verheugde ik me vooral op.
Heeft het moeder worden je veranderd in het uitoefenen van je vak?
Jade: ‘daar heb ik het met collega’s over gehad. Ikzelf ben niet veranderd. Het enige wat veranderd is, is dat ik me beter kan inbeelden hoe het voelt om te bevallen. Die ervaring van een bevalling is niet nodig om mijn vak goed te doen. Door zoveel mogelijk praktijkervaring op te doen kun je vrouwen goed begeleiden. Je leert de theorie en tijdens het werk zie je wat er gebeurt en daarop anticipeer je. Nu ik zelf moeder ben maakt me dat niet ineens een betere verpleegkundige. Het gevoel dat je er een bowlingbal uit moet persen, ja dat herken ik nu wel.’
Naast het mooie aan je vak, dat je de geboorte van een baby meemaakt, zitten er ook rouwe randjes aan je werk. Hoe ga je daarmee om?
Jade: ‘dat is pittig. Maar ook deze vrouwen worden voor het eerst of opnieuw moeder. Dat staat centraal in het proces en in ons vak. Dat is net zo bijzonder als dat er een levend kindje geboren wordt. Sommige situaties blijven je wel bij natuurlijk en neem je mee naar huis.
Werken in de zorg staat bekend om de onregelmatige uren. Hoe hebben jullie het geregeld met de opvang?
Jade: ‘ik heb een contract voor 24 uur. Dat werkt niet hetzelfde als dat je op kantoor 24 uur werkt, want ik maak nooit per week dezelfde uren en werk nooit dezelfde dagen. Ik rooster zelf, zoals we dat zeggen. Ik houd dus rekening met wanneer ik drukke weken plan en wanneer ik minder drukke weken in plan. Mijn vriend, Tristan, werkt regelmatig in de avonduren of is laat thuis. Hij is volledig afhankelijk van het werk wat zich aanbiedt op verschillende tijden in de week. Daardoor kan hij het werk minder makkelijk plannen. Ik plan de opvangdagen daarom ook altijd op mijn rooster. En omdat dit altijd weken van te voren bekend is, kan ik het altijd op tijd regelen.’
Onregelmatig werken vind ik heel fijn. De alledaagse dingen, als je naar de stad moet, dat kan dan vaak doordeweeks op rustige dagen. Soms is het wel lekker dat als je een late dienst hebt, dat je ‘s ochtends op je gemak je dag kan beginnen en niet gehaast naar je werk hoeft. Daar staat dan wel tegenover dat je ‘s avonds 23 uur klaar bent.
Cato gaat naar een flexibel kinderdagverblijf. Als ik nachtdienst heb bijvoorbeeld kan ik Cato zelf op bed leggen en ga ik pas werken als Tristan ook naar bed gaat. Ik mis dan niet persé iets. De volgende dag gaat Cato dan naar de opvang of naar mijn schoonouders en slaap ik overdag. Soms komt het voor dat ik last minute toch nog een dienst heb. In dat geval kan ik op mijn moeder of vriendinnen terugvallen.
Hoe vind jij de balans tussen het onregelmatig werken en het hebben van een jong gezin?
Jade: ‘Voor mij is de balans goed op deze manier. Pas had ik per ongeluk, toen ik de nacht in ging, een dag ingepland bij het kinderdagverblijf terwijl ik overdag gewoon thuis was. Ik bracht Cato alsnog naar de opvang en ben de hal gaan schilderen. Die doordeweekse dagen dat ik vrij ben geven me een gevoel van vrijheid.
‘Voorheen wilde ik meer en meer. Ik ervaarde dat meer als onrust dan ambitie’
Je praat vol passie over je vak. Is jouw ambitie voor Obstetrie Verpleegkundige hetgeen dat bijdraagt dat deze combinatie slaagt?
Jade: ‘Ik merk nu dat ik echt goed zit met waar ik zit. Voorheen wilde ik meer en meer. Ik ervaarde dat juist als onrust dan een ambitie. Ik ben gestart met een HBO V opleiding en heb me gespecialiseerd in de Obstetrie. Als aanvulling hierop heb ik de module OHC (Obstetrie High-Care) gevolgd. Het is goed zoals het nu is. Ik zit op mijn plek en kan beter worden en groeien in hetgeen wat ik doe. Ik zie het als mezelf kwalitatief verder ontwikkelen in plaats mijn vakgebied verbreden. Ik haal er nu ontzettend veel voldoening uit. Stom eigenlijk hè, je vraagt mij naar mijn ambitie en direct krijg ik het idee dat ik meer moet doen, hogerop moet komen of nog meer specialisaties moet toevoegen aan mijn cv. Het hoeft niet altijd op die manier ingevuld te worden, goed is gewoon goed.
Mooi dat je je dat beseft en benoemt. Dat is ook hetgeen wat we met Work It Mama willen bereiken. Dat je vooral je ambities volgt. Het hoeft niet altijd meer of hogerop. Je kunt ook volop energie krijgen als je drie dagen werkt en datgene doet waar je goed in bent en in een goede omgeving zit. De behoefte om jezelf te ontwikkelen, op het juiste moment, in de juiste functie, op de juiste plek. Positieve verhalen horen helpt je om beter te weten wat er is en wat je kunt. Dus geven we rolmodellen graag een podium. Het hebben van een gezin hoeft geen belemmering te zijn om je wensen op werkgebied na te streven. Zelfs niet als je werkt met onregelmatige tijden.
Dankjewel voor het gesprek en de eye-openers hoe je onregelmatig werk combineert met het hebben van een jong gezin.
Reacties gesloten.