In de nieuwe rubriek ‘De verdeling van’, spreken we verschillende ouders over de verdeling van werk en zorg. Zijn de taken eerlijk verdeeld en hoe ziet deze verdeling er dan uit? Vandaag gaan we voor het eerst in gesprek met Lotte (32) en Ray (33). Ze wonen samen en hebben een dochter van 9 maanden. Lotte werkt 32 uur per week als manager bij een makelaarskantoor en Ray werkt 40 uur als IT-consultant.
Lotte: ‘Ik vind dat we nu een goede verdeling hebben en dat de taken eerlijk verdeeld zijn. Ik zou het eerder omschrijven als fifty-fifty, maar toen ik Ray pas vroeg hoe hij de verdeling zou omschrijven gaf hij aan dat het eerder 40-60 is.
Ray: ‘Dat klopt, ik doe naar mijn idee wel wat meer, máár ik moet zeggen dat ik blij ben met de verdeling zoals die nu is.’
Hoe zijn jullie tot een goede verdeling gekomen?
Ray: ‘We hebben het voor de zwangerschap er bewust over gehad, hoe we het gaan verdelen. We wilden dit namelijk zo eerlijk mogelijk doen. Sommige taken zijn op een natuurlijke manier verdeeld, bijvoorbeeld waar de één goed in is of juist energie van krijgt.
Lotte: ‘Ja, zo vindt Ray de was doen heerlijk en is hij van de administratie, maar ik totáál niet. Ik doe bijvoorbeeld wat meer in de zorg voor onze dochter. Zoals hapjes geven, verschonen en naar bed brengen. Voor mij zijn dit taken waar ik juist energie van krijg na een lange werkdag en waar hij soms wat minder geduld voor heeft.’
Waarom wilden jullie het zo eerlijk mogelijk verdelen?
Lotte: ‘Ik hoorde in mijn omgeving van andere stellen dat de taakverdeling wel wat frustraties met zich mee bracht. Juist ook bij een te strakke verdeling, waarbij alles exact fiftyfifty verdeeld wordt. Dan wordt het een hele zakelijke afspraak en krijg je misschien de neiging om een soort score bij te houden. Eerlijk verdelen betekent bij ons dat het niet exact fiftyfifty hoeft te zijn, maar dat het voor beide behapbaar is en te combineren met werk en sociale activiteiten.’
Ray: ‘We wilden het écht samen doen en niet tegen over elkaar komen te staan. Zo maakten we bijvoorbeeld na de geboorte van onze dochter de afspraak te werken in shifts. Bijvoorbeeld dat zij de eerste helft van de nacht de zorg oppakte en ik de tweede helft. Tegelijkertijd hielden we ons daar niet krampachtig aan vast. We gunden elkaar ook wat extra ruimte en rust, bijvoorbeeld om de ene keer toch de ander te laten slapen als je ziet dat diegene dat goed kan gebruiken. Het is net alsof je elkaar een cadeautje geeft op die manier.’
Wat heeft jullie vooral in die beginfase geholpen in de verdeling?
Lotte: ‘Het scheelde dat hij een maand thuis kon zijn door het partnerverlof. Zo konden we de beginperiode na de geboorte ook echt samen doen. En toen hij eenmaal weer aan de slag ging, ging hij 3 dagen per week vanuit huis werken. Op zijn thuiswerkdagen kan hij onze dochter zien, maar pakt hij vaak ook wat huishoudelijke taken op. En voor mij betekende dat ook dat ik rustig kon opstarten toen ik weer ging werken.’
Ray, je gaf in het begin aan dat je wat meer doet dan Lotte. Waar zit dat ‘em in?
‘Ik heb het idee dat ik een stuk alerter ben op wat er moet gebeuren rondom het huishouden en de zorg. Ik ben vaak diegene die ziet wat er moet gebeuren en delegeer dan. Bijvoorbeeld dat de melk voor onze dochter bijna op is of dat de melkmachine weer een schoonmaakbeurt nodig heeft. Of dat de VVE gebeld moet worden om iets te regelen. Ook wanneer de schoonmaker niet is geweest, zie ik wat er moet gebeuren in het huishouden.’
Zou je dan kunnen stellen dat jouw mentale last wat groter is?
‘Ja, ik ben diegene die alle to-do’s mentaal verzameld en dus delegeert. En soms moet ik Lotte aan bepaalde taken herinneren die zij eigenlijk zou oppakken. Hierdoor kan ik deze to-do’s niet van mijn lijstje afstrepen.’
Lotte: ‘Het zijn vaak de taken waar ik zo weinig energie uithaal waar hij mij aan moet herinneren, zoals de VVE bellen. Maar ik moet toegeven dat nu we het er zo over hebben, dat ik kan begrijpen dat hij een grotere mentale last ervaart. Misschien is dat nog iets waar we eventueel samen naar moeten kijken hoe we dat nog beter kunnen verdelen.
Daarnaast is het ook zo dat Ray veel meer waarde hecht aan een opgeruimd huis dan ik. Het is geen kwade wil als ik iets niet doe in het huishouden, maar ik heb zelf minder last van als het wat rommeliger is. Soms vraagt hij of ik meer wil doen en dan doe ik dat ook graag. We hanteren allebei een andere standaard van een goed opgeruimd huis en daar hebben we beide een balans in moeten vinden. Ik ben een stuk opgeruimder dan dat ik was en hij heeft wat meer moeten loslaten. Samen hebben we een middenweg gevonden en een nieuwe standaard gecreëerd, wat voor beide haalbaar is.’
En hoe zit dat met andere taken, zoals koken, boodschappen doen en bijvoorbeeld afspraken voor de kleine?
Lotte: ‘Bedenken wat we de hele week gaan eten en boodschappen doen we altijd samen. We koken 2 dagen vooruit voor 2 dagen, omdat we koken allebei niet zo heel leuk vinden. Daarnaast gaan we altijd samen naar het consultatiebureau en plannen we samen de nieuwe afspraken in. We willen hier beide graag bij zijn.’
Ray: ‘Ik ben daarnaast lid van de ouderraad van de kinderopvang, omdat ik zelf graag betrokken wil zijn bij de beslissingen die worden genomen, die impact hebben op de zorg voor onze dochter. En ja, ik ben de enige man in de ouderraad. Verder hebben we doordeweeks een standaard ritme. Ik neem om de woensdag ouderschapsverlof op en Lotte elke maandag. Daarnaast neemt zij een woensdag per maand op. Op de dagen dat ik naar kantoor ga, brengt en haalt Lotte de kleine altijd van de opvang. Op mijn thuiswerkdagen doe ik dat. Het voordeel van thuiswerken is dat ik ook wat huishoudelijke klusjes kan doen, zoals de was draaien. En ondanks dat ik fulltime werk zie ik Jackie op die manier toch veel.’
Lotte: ‘Buiten werk en het huishouden hebben we beide evenveel vrije tijd. Maar die vullen we vaak anders in. Ook dit stemmen we goed met elkaar af zodat de verdeling in vrije tijd eerlijk blijft. We werken nu met een gezamenlijke gezinsagenda waar we alle afspraken in zetten. Zo blijft het overzichtelijk of het in balans is.’
En de vaste lasten, hoe verdelen jullie die?
Ray: ‘Op dit moment verdelen we de vaste lasten fiftyfifty. Maar we gaan dit jaar verhuizen en dan gaan onze woonlasten stijgen. Lotte wil graag 32 uur blijven werken en dat betekent voor haar inleveren op salaris. Ik blijf daarentegen graag 40 uur werken en verdien dan een stuk meer dan zij. We hebben daarom straks een andere verdeling in de financiële lasten, naar rato wat we beide verdienen. Ik zal financieel meer bijdragen aan de vaste lasten, geld dat we anders kwijt waren aan opvangkosten.’
Ook delen hoe de verdeling thuis is? Mail dan naar contact@workitmama.nl.
[TS_Poll id=”2″]
Reacties gesloten.