Traktaties regelen, zoonlief die uit zijn kleding groeit en een grotere maat nodig heeft, wasmiddel die bijna op is, zwempak die nog gewassen moet worden en een oppas regelen voor date-night. Oh, en niet te vergeten, brood is op. Die moet nog gehaald worden einde werkdag, anders hebben de kids lege buikjes en lunchtrommels de volgende dag. Deze to-do’s krijg je er als ouder vaak bij, naast de to-dolijst die je voor jezelf of voor je werk hebt. Dit wordt ook wel ‘mental load’ of ‘mentale last’ van het ouderschap genoemd en is vaak groter onder moeders.

Wat is mental load of mentale last precies?

De mentale last van het ouderschap wordt ook wel cognitieve arbeid genoemd. Arbeid dat bestaat uit onzichtbare, niet-tastbare taken die horen bij het runnen van een gezin en huishouden. Het gaat verder dan alleen het uitvoeren van de taken zelf. Het begint namelijk al bij het denken of bedenken van deze taken. Zien wat er nodig is en wat er moet gebeuren. Dan komt het plannen hiervan en ervoor zorgen dat het wordt uitgevoerd. Zelf doen of delegeren. Bijvoorbeeld: volgende week zaterdag hebben jij en je partner een date-night. Wie denkt eraan dat er een oppas geregeld moet worden en wie gaat de oppas regelen en wanneer? Zo zijn er nog veel meer taken rondom het runnen van een gezin. Een afspraak maken met de dokter of consultatiebureau (het gezin herinneren aan deze afspraken), wat gaat er gekookt worden, welke boodschappen zijn daar voor nodig, wie regelt of maakt de surprise voor de Sinterklaasviering etc etc. Het denken aan en het plannen van deze taken neemt ruimte in je hoofd. En dat terwijl je door je werk, sociaal leven en eigen persoonlijk zaken ook al ruimte ‘in beslag’ hebt genomen.

De mental load is onder moeders groter

De meeste vaders en moeders zouden zorg en werk het liefst gelijk willen verdelen (zo’n 60%!), maar in de praktijk zijn de taken vaker ‘traditioneler’ verdeeld. Vrouwen besteden meer tijd aan zorg en huishouden, mannen aan betaald werk. Ook nemen moeders vaker ouderschapsverlof op dan vaders, al neemt dit verschil af. Vrouwen werken daarnaast vaker in deeltijd dan mannen. In deeltijd werkende vrouwen noemen als één van de top drie redenen het onbetaalde werk, waar zij dus meestal het grootste deel voor hun rekening nemen.

In onze samenleving zijn de verwachtingen over wie welke taken op zich neemt behoorlijk vastgeroest. Veel mensen vinden dat moeders van jonge kinderen maximaal drie dagen zouden moeten werken, maar voor vaders geldt dat veel minder. Ook is ons verlofsysteem in Nederland niet gelijkwaardig. Na de geboorte van een kind krijgen vrouwen 10 tot 12 weken volledig betaald verlof, terwijl mannen slechts een week volledig betaald verlof krijgen. Op die manier ontstaat vaak al vanaf het begin een ongelijke verdeling, omdat vrouwen na de geboorte het leeuwendeel van de zorgtaken op zich nemen.

Last en taken eerlijk verdelen

Willen jij en je partner de mentale last eerlijker verdelen? Lees dan ons artikel waarin we 7 tips delen om taken en de mentale last te verdelen.

Bron: Empancipatiemonitor 2020

Reacties gesloten.